Jest to nurt, który zaczął się rozwijać od początku XX wieku, po obecne czasy. Kierunek ten postuluje, aby architektura nawiązywała do środowiska, natury, oraz współgrała z nią, tworzyła harmonijną całość, wpisywała się w harmonijny krajobraz oraz była poniekąd jego częścią. Formy tego budownictwa są charakterystyczne, gdyż kształtem często przypominają żywe organizmy, a ich zastosowanie techniczne, ma również przełożenie w świecie natury. Za przykład takiej inspiracji może posłużyć nam wieżowiec, który został zaprojektowany przez firmę Foster & Partners w Londynie. To pierwsza taka budowla, która jest w pełni ekologiczna. Budynek ma właściwości gąbki morskiej – pobiera wodę dołem, następnie pobiera wszystkie niezbędne składniki odżywcze, i wypuszcza wodę górą. Budynek Fostera czerpie powietrze od poziomu parteru, a wypuszcza je na poziomie dachu. Jest to świetne rozwiązanie na dotlenienie budynku. To rozwiązanie w skuteczny sposób ogranicza koszty wentylacyjne. Wieżowiec ma również funkcje, w której czerpie maksymalną. Takie rozwiązania ogranicza koszty klimatyzacji. Wieżowiec maksymalnie wykorzystuje też naturalne światło. Architektura organiczna jest dziedziną, która skupia się na architekturze naturalnej i tradycyjnej. Jest to konstrukcja budynków użytecznych – czyli mieszkaniowych, publicznych. Podejście w tym typie architektury obejmuje szerokie spektrum, które jest przyjazne dla środowiska. Mowa tutaj o specyficznych materiałach, które są wykorzystywane do konstrukcji budowli. Architekci głownie skupiają się na urozmaiceniu tradycyjnych form budowli, komponując je z elementami natury. To człowiek właśnie potrzebuje konstrukcje oraz naturę jednocześnie. To właśnie natura poprzez industrializacje traci na wartości, zanika. Koncepcje architektury organicznej w Europie głosili Hugo Haring oraz Frank Lloyd Wright, to właśnie ten architekt zaprojektował sporo budynków w tym nurcie. Za przykłąd możemy wziąć dom Wrighta w Oak Park w Illionis. Warto wskazać również przykład domu zwanego wodospadem w Pensylwanii, projektantem był również Wright. Znanymi artystami z tego nurtu są również Alvar Aalto, Hans Schoroun, Reima Pietila, Ime Makowec, Ralph Erskine, Bruce Goff, Herb Greene, Bart Prince.